پشه ها در میشیگان

اطلاعات و استراتژی

یکی از خطرناک ترین ساکنان طبیعی میشیگان پشه است. در حالی که به طور طبیعی آزار دهنده و مزاحم است، خطر واقعی پشه ها فراتر از ضربه زخم و یا نتیجه، خارش زده می شود.

حاملان بیماری

پشه ها خطرناک هستند زیرا حمل و انتقال بیماری - خوب، نه همه پشه ها. این تنها زنانی است که می کوشد زیرا او برای توسعه تخم مرغ نیاز دارد. مردان نسبتا بی ضرر هستند و از نکتار و آب میوه می خورند.



در حالی که پشه ها به عنوان یک حامل در انتقال بیماری عمل می کنند، میزبان اصلی معمولا یک پرنده (یا گاهی اوقات اسب یا گوزن) است. در میشیگان، مظنونان معمولی پرنده شامل کلاغ ها، خرچنگ ها و آبی می باشند، به همین دلیل است که جمعیت آنها با توجه به گونه های مختلف پشه توسط مقامات بهداشتی نظارت می شود.

خطرات ویروس / بیماری

انواع خاصی از آنسفالیت را می توان توسط پشه ها، از جمله ویروس غرب نیل گسترش داد. به عنوان یک نتیجه از پشه ها، کرم کرم سگ نیز به میشیگان راه می یابد.

گونه های میشیگان

میشیگان حدود 60 گونه از پشه ها در اطراف مرزهای خود دارد. این به نوبه خود به سه ژانر یا نوع اصلی تقسیم می شود: پشه های دائمی آب، پشه های سیلاب - پشه های سیلاب تابستان شایع ترین در میشیگان - و پشه مصنوعی مخزن / درخت سوراخ هستند. همانطور که از نامشان بر می آید، هر سه نوع نیاز به گونه ای از منبع آب ایستاده را برای بالغ شدن دارند، مانند حوضچه ها، مناطق سیلاب، لاستیک ها و سطل های قدیمی.

نظارت

اطمینان حاصل کنید که سازمان های متعددی نظارت پشه ها و تصمیم گیری در مورد کنترل پشه ها در میشیگان وجود دارد. و روش های متعددی برای کنترل جمعیت پشه وجود دارد. با این حال باید توجه کرد که بهترین روش کنترل جمعیت، محدود کردن مساحت پرورش پشه ها و / یا گرفتن خونریزی های کوچک در طی مرحله لارو رشد چهار مرحله ای آنها زمانی است که آنها متمرکز و بی حرکت هستند.

البته، مرحله لارو همچنین یک منبع غذایی طبیعی برای بسیاری از حیوانات وحشی میشیگان را فراهم می کند، به این ترتیب دولت یک اقدام متعادل متعادل برای ارزیابی خطر خطر بیماری دارد.

حفاظت شخصی

کنترل پشه

اثر پلاسبو؟

اطلاعات بیشتر: