خورشید وقتی که از حمام مارینا خارج شد از خواب بیدار شد، صدای بلند آواز خویش را شنیدم و با صدایی بلند گفتم: آن ها را در اطراف پشت قایق بادبانی خود قرار داده ام.
"البته من قصد دارم بروم! این بخشی از تاریخ است! "من می دانستم که او تنها می تواند در مورد یک مورد صحبت کند: کوبا.
"آیا شما امروز برای تشییع جنازه فیدل قایقرانی هستید؟" پرسید: آویس.
"بله آب و هوا عالی است! باد های نور از شرق، باید یک سفر کامل باشد. "
"آیا می توانم بیایم؟" پرسیدم، هیجان زده شدم که یک ماجراجویی واقعی برای کوبا داشته باشیم . من در دو سال در کیو ساحل قایق زندگی میکردم، اما با وجود سهولت اخیر در گردشگری آمریکایی به جزیره، من هرگز به 90 مایل به هاوانا نرفتم. قایق من و تجربه قایقرانی من تنها برای آن سفر آماده نیستند .
البته، سفر بدون نگرانی نبود. من در مورد آنچه که پس از آنکه مردم کوبا رهبر خود را از دست دادند، نگران بودند. دولت موقت و الکل را به طور موقت ممنوع کرده بود و هیچ مشکلی در هشدار زیاد نبود. سفر با کای وستا به هاوانا با قایق بادبانی حدود 14 تا 20 ساعت طول می کشد .
کلیه وسترز یک خدمه خشن را گرد هم آورده است: فرانکی، ماهیگیرانی که هیچ تجربه ای با قایق های بادبانی ندارند؛ وین، که در marina زندگی می کرد و هرگز دلسردی نداشت؛ و اسکات، هنرمند کن که بیش از 20 سال به کوبا گریخته بود.
اسکات با یک مادر و دختر همراه بود که در یک شرکت گردشگری مجاز با یک کاتامارن لوکس رزرو کرد، اما قایق ها فروختند .
این دو زن به عنوان غول پیکر، خیمه شبدر، جعبه و موارد دیگر بر روی غلطکها، برنامه "ب" قایق که اسکات مرتب شده بود، نگران بودند.
ما در غروب خورشید - خیلی بعد از انتظار - با باد که 9 تا 11 مایل در ساعت معقول بود، پیش بینی کردیم. در عوض، آنها بیش از 25 مایل در ساعت با امواج حدود 12 فوت صعود کردند.
"این کمی درهم و برهم در اینجا! عسسی به طرف فرانکی و وین، که تمام بعد از ظهر نوشید، فریاد زد. آنها چیزی را در آشپزخانه شگفت زده کردند و شیشه ای از پله ها به طرف استرالیا در چرخش به دست آوردند، پیراهن معمولی پاره پاره که در حال چرخش در باد بود. او از آب خارج می کند
"آیا اینجا ودکا وجود دارد؟ من آب پرتقال را گفتم! »او شیشه را عقب گذاشت، اما خدمه آشپزخانه گیج شد.
"وین" پرسید: "چه چیزی اشتباه است؟"
"من نمی دانم! شاید خیلی قوی باشد اضافه کردن آب پرتقال بیشتر، "فرانکی پیشنهاد نمی درک چرا کاپیتان ارسال یک آب کاملا خوب است."
"مارتا"، لهجه بوستونش هنوز هم وجود دارد، "چه چیزی است که خیره؟" صدای شبیه به یک زنگ ایمنی کمربند خودرو هر چند دقیقه یک بار در حال حرکت است.
"اوه، این چیزی نیست،" عسسی به او اطمینان داد، و من شنیدم که او چیزی در مورد catamaran که می توانست گرفته بود شنیده بود.
همانطور که ما به جریان غم انگیز Gulf Stream نزدیک شدیم، یک جریان قدرتمند از آب خشن، آب و هوا ادامه یافت و بدتر شد. اقلام در حال سقوط بودند، زیرا خدمه به جای حفاظت از آنها نوشیدنی بود. وقتی که تلویزیون بر روی شانه هایم سقوط کرد، سعی کردم به سمت کابین جلو بروم. فرانکی در هنگام ناهار در قایق به زمین افتاد و او را به دیوار ریخت.
وین دست خود را بر روی خدا بریده می داند چه چیزی و در همه جا خونریزی می کند. یک توالت کار نمی کرد و صندلی دیگر پرواز می کرد. با این حال، تقریبا تمام هفت نفر از ما در حال غرق شدن در کنار قایق بودند، از جمله اسکات، که 200 بار به کوبا سفر کرده بود (یا او گفت).
وین، که چند روز پیش زنی از مارینا را از دست داده بود، پوشیدن صندل های مورد علاقه من بود، چندین روز پیش از اینکه از ماریا گم شده بود، سیگار میکشید و تلاش میکرد میندی، دختر آرام مارتا را آرام کند، با گفتن اینکه او به ستاره ها نگاه کند.
"فقط به ستاره ها برسید، آنها را ببرید و آنها را در جیب خود قرار دهید." "آیا زیبا نیست؟" او خواستار مالش شانه اش.
"لطفا من رو لمس نکن. من احساس خوبی ندارم. "مندی سعی کرد او را ببوسد.
فرانکی، "کاپیتان، موتور بیش از حد گرم است." آنها آن را خاموش کردند، و صدای امواج و باد صدایشان را بلند کرد.
من زیر باران سر خوردم و سعی کردم بخوابم من با یک ضربه ناگهانی بیدار شدم به عنوان امواج سرکش بر روی بدن من، من به طور کامل خیس خوردن به عنوان کاپیتان Aussie فریاد زد: "این طوفان بود در پیش بینی نشده بود!"
"من می خواهم به شانه های من را بشویید!" مارتا wailed. "آیا یک سطل دارید؟"
عسسی اصرار داشت: "به طبقه پایین بروید و از سر استفاده کنید."
"من نمی توانم! این شکسته است و جعبه ها و قطب های ماهیگیری در راه است. »تلاش برای شستشو در توالت مانند استفاده از حمام در قطار Amtrak بود که فقط رانندگی. همه ما در معرض مایعات بدن بودیم.
فرانکی، "کاپیتان،" دوباره شروع کرد، به طوری که سر و صدای خندید. "پمپ آب شکسته است. در اینجا آب در تمام زمین وجود دارد. "اکنون همه در حال حرکت بودند.
مبارزه یک شبه ادامه یافت و به نظر می رسید دهها سال پیش از وقوع خورشید در افق اتفاق افتاده بود و هاوانا در افق افقی ظاهر شد. آب و هوا شروع به تسخیر کرد و به عنوان یک ملت غمگین در عزاداری به ما وارد شد.
در کنار سواحل مارینا همینگوی، عوامل گمرکی گمرک کوبایی منتظر ماندند ، به طوری که ما به شهر خاموش رسیدیم، به طور معمول در صندلی ها زیر یک اتاق خواب سایه دار خوابیدیم. پس از طوفان ماجراهای Key West، آرامش بعید بود.
من راه خود را به تعظیم قایق بردم و خیمه زدم، لباس های من خراب شده و خرد شده از آب شور، اما جوراب و کفش من هنوز خیس بود. پوست من از خواب بیدار شدن در خارج از منزل آفتاب سوخت و از تلو تلو خوردن بر روی من سوزانده شد و بوی "ماجراجویی" (استفراغ) بر روی پاهای من در هوا پرید. همانطور که من تهدید را پشت سر گذاشتم، یک کشتی کروز عظیم و راحت که در مقابل ما قرار دارد و به سمت هاوانا پر از مسافران رفته است.
پس از اینکه ما در آنجا مستقر شدیم، گروه ما از Plaza de la Revolucion بازدید کرد، جایی که هزاران نفر جمع شدند تا احترام خود را به خاطر داشته باشند، زیرا صداهای مودانه از بلندگوها، موفقیت های فیدل را ستایش کردند. اکثر آنها در میان خود صحبت می کردند، نشسته در پیاده رو در میدان به عنوان اگر منتظر یک فیلم در فضای باز برای شروع. منتظر ماند تا تاکسی های قدیمی شوروی کوبا، و هاوانا آرام آرام و آرام بود.
میندی از بوستون که ما در اطراف هاوانا راه می رفتیم گفت: "من فکر می کنم من یک شوک فرهنگی دارم". "اما نه به خاطر کوبا. کوبایی ها کاملا طبیعی هستند. من به خاطر کای وسترز دیوانه و تمام درامات خودم از شوک فرهنگی برخوردار هستم. "